Monday 6 February 2017

Δεν πειράζει ρε μάγκες…


Την ήττα με 0-1 δέχτηκε η ομάδα μας από τον Π.Ο. Ξυλοτύμπου στα πλαίσια της 19ης αγωνιστικής. Το αποτέλεσμα δεν αντικατοπτρίζει την εικόνα του παιχνιδιού αφού η ομάδα μας κυριάρχησε πλήρως του αντιπάλου αλλά η ατυχία και ο αντίπαλος τερματοφύλακας μας στέρησαν αυτό που αξίζαμε, την νίκη.

Η ομάδα μας μπήκε πολύ δυνατά στο παιχνίδι και από το πρώτο λεπτό έλεγξε το ρυθμό του παιχνιδιού. Η πρώτη μεγάλη ευκαιρία για την ομάδα μας χάθηκε στο 12’, όταν μετά από εκτέλεση φάουλ ο Θεράποντος έκανε το σουτ μέσα από την περιοχή, η μπάλα κόντραρε και στην επιστροφή ο ίδιος ποδοσφαιριστής  έπιασε το σουτ που αποκρούστηκε στην γραμμή από αμυντικό. Επόμενη καλή φάση για την ομάδα μας στο 21’ όταν μετά από εκτέλεση κορνερ ο Αλεξάνδρου έπιασε την κεφαλιά που πέρασε λίγο έξω. Στο 23’ αντίπαλος ποδοσφαιριστής με λαβή χτύπησε τον Νικόλα Πέζουνο με τις τάπες στην πλάτη, σε μια καθαρή περίπτωση κόκκινης κάρτας, με τον ποδοσφαιριστή να δέχεται τελικά την κίτρινη κάρτα. 
Η εικόνα μιλά απο μόνη της.
Η ομάδα μας έβαζε πίεση από ψηλά στην αντίπαλη ομάδα και συνεχώς το παιχνίδι παιζόταν στο μισό γήπεδο του αντιπάλου. Στο 28’ ο Θεράποντος έφτασε ξανά κοντά στο γκολ με το σουτ του να αποκρούετε από τον τερματοφύλακα. Στο 32’ χάθηκε η μεγαλύτερη ευκαιρία για την ομάδα μας, όταν ο Νικόλας Πέζουνος βρέθηκε τετ-α-τετ με τον αντίπαλο τερματοφύλακα που έκανε εκ νέου μεγάλη απόκρουση. Στην συνέχεια της φάσης η Ξυλοτύμπου για πρώτη φορά έφυγε στην αντεπίθεση και είχε το πρώτο της σουτ στο παιχνίδι. Στο 40΄ ο πολύ κινητικός Άθος Θεράποντος πέρασε εκτός μετά από ενοχλήσεις και την θέση του πήρε ο Νικόλας Γιατρού. Στην επόμενη φάση η ομάδα μας έχασε νέα μεγάλη ευκαιρία όταν ο Αντρέας Καλλής βρέθηκε μέσα στην περιοχή και το σουτ του αποκρούστηκε και πάλι από αμυντικό πρίν να περάσει τη γραμμή. Στο 42’ μετά από αντεπίθεση η ομάδα της Ξυλοτύμπου κατάφερε να σκοράρει και να κάνει το 0-1. Στην τελευταία φάση του ημιχρόνου ο αντίπαλος τερματοφύλακας για άλλη μια φορά γλίτωσε την ομάδα του μετά από εξαιρετικό σουτ του Χριστόφορου Μιχαήλ.

Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε κάπως μουδιασμένα για την ομάδα μας που είχε και πάλι την κατοχή αλλά δεν ήταν τόσο απειλητική όπως το πρώτο ημίχρονο. Στο 55’ η ομάδα μας έκανε και δεύτερη αναγκαστική αλλαγή μετά από τραυματισμό του Κυριάκου Πέζουνου με τον Σταύρο Αντωνίου να παίρνει την θέση του. Στο 60’ η ομάδα μας έχασε την πρώτη της καλή ευκαιρία στο δεύτερο ημίχρονο όταν μετά από εκτέλεση κόρνερ η μπάλα έσκασε στην μικρή περιοχή και τελευταία στιγμή αποκρούστηκε από αμυντικό. Στο 68΄μετά από μπαλιά του Καλλή στην περιοχή ο Γιατρού άπλωσε το πόδι του όμως για λίγο δεν κατάφερε να στείλει την μπάλα προς την εστία. Στο 76΄ολοκληρώθηκε η ατυχία όταν ο Γιατρού ένιωσε ενοχλήσεις και έγινε αλλαγή στην αλλαγή με τον Γιώργο Θεοδώρου να παίρνει την θέση του. Στο 86’ τα πράγματα έγιναν ακόμη πιο δύσκολα όταν η ομάδα μας έμεινε με δέκα παίχτες μετά από αποβολή του Αντρέα Καλλή. Στα τελευταία λεπτά η ομάδα μας αύξησε την πίεση και ήταν συνεχώς στα καρέ του αντιπάλου. Η ομάδα μας με στημένες κυρίως μπάλες γέμιζε την αντίπαλη περιοχή και στο τελευταίο λεπτό του αγώνα έχασε μοναδική ευκαιρία για την ισοφάριση. Μετά από εκτέλεση πλαγίου και γύρισμα στην περιοχή η μπάλα έφτασε στον Νικόλα Πέζουνου που έπιασε την κεφαλιά μέσα στην μικρή περιοχή με τον τερματοφύλακα να αποκρούει εξ επαφής και να σώζει για πολλοστή φορά την ομάδα του. Το 0-1 ήταν και το τελικό αποτέλεσμα που αδικεί την ομάδα μας που ήταν σαφώς ανώτερη του αντιπάλου.


Στο γήπεδο υπήρχε μόνο μια ομάδα και όσοι προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο μάλλον ήταν σε άλλο γήπεδο. Η ομάδα μας απέδειξε ότι δεν έχει να φοβηθεί κανένα και στηριζόμενη σε νεαρά παιδιά έχει όλο το μέλλον μπροστά της. Η απογοήτευση μας για το αποτέλεσμα του αγώνα ήταν μεγάλη αλλά η εμφάνιση μας γέμισε με αισιοδοξία για την συνέχεια. Απέναντι στην πρωτοπόρο ομάδα του Πρωταθλήματος δείξαμε την πραγματική μας αξία. Θα συνεχίσουμε την προσπάθεια μας, θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε τους μάγκες που φοράνε την στολή με την φλόγα στο στήθος γιατί με την εμφάνιση τους κέρδισαν τους πάντες. Ο κόσμος που ήρθε στο γήπεδο με το χειροκρότημα του στο τέλος του αγώνα ήταν λες και έλεγε: Δεν πειράζει ρε μάγκες...